"Ozanlar ve filozoflar, sayılarının azlığı yüzünden çekingen oldukları için ´bilgin okurlarına´ seslenmişlerdir; sonra ´yansız okurun´ yardımını amaçlamışlardır; yazar batarken eleştirmen yücelinceye, yazının heveslileri hep birden yargıcılar katına dikilip konuşmaya başlayıncaya kadar. Ve en sonunda, herkes okuyabilir sayılıyor, bütün okurlar yargıcı oluyor; kalabalık yığını da bir soyutlama büyüsü ile bir kişisel bütün biçimine girip eleştiri tahtının tepesine sözde bir zorba olarak oturuyor."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder