Milan Kundera

"Bedenin ruhu olan bir organın biraz hafife alınmış olması, yani gözümüzün her on ya da yirmi saniyede bir silinmesinin gerekmesi ne üzücü bir yazgı! Bu durumda, karşımızda duran insanın özgür, bağımsız, kendine egemen bir varlık olduğuna nasıl inanabiliriz? Bedeninin, içinde barındırdığı ruha tam tamına denk düştüğüne nasıl inanabiliriz? Buna inanabilmek için, gözkapağının sürekli bir kırpışma hareketi yaptığını unutmamız gerek."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder