"Güzelliğin de şu derdi vardı — göz önünde çok kolaylıkla canlanıyor, hiç eksiksiz canlanıyordu. Yaşamı durduruyor—donduruyordu, insan o küçük yürek çarpıntılarını unutuyordu; kızarıp bozarmaları, sararmaları, yüzün aldığı o garip biçimleri, bir ışığı, ya da bir gölgeyi, bir an için yüzü tanınmaz yapan ama artık ondan sonra her görüşte insanın gözünün önüne gelen ve o yüze yeni bir anlam veren tüm bu şeyleri unutuyordu."
(Deniz Feneri'nden)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder